Legenda Indian z plemienia Siuksów 
z Ameryki Północnej

Dziewczyna, która żyła z wilkami

Pierwsi indianie z plemienia Siuksów przeniosili swoje obozy, kiedy podróżowali do swoich letnich obozów łowieckich. Podróż z zimowego obozu do letniego trwała wiele kilometrów i zajmowała miesiące.

Podczas takich wypraw ludzie zabierali ze sobą mnóstwo jedzenia. Kiedy nie udało im sie podczas podróży zdobyć pożywienia korzystali ze swoich rezerw. Często zbierano dzikie owoce i jagody, gdy więc znaleziono ich więcej rozkadano tu obóz i uzupełniano zapasy.

Przy takiej właśnie okazji młoda dziewczyna postanowiła opuścić obóz na kilka godzin, aby znaleźć coś do jedzenia. Kiedy była z dala od obozu zgubiła się i nie mogła znaleźć drogi z powrotem. Po kilku dniach wędrówki odnalazła w końcu swój obóz, ale jej ludzie zabrali swoje tipi i odeszli, zostawiając ją na pastwę losu.

Była przerażona tym, co przyszłość mogła jej przynieść. Usiadła więc pod ogromną skałą, aby uspokoić swoje nerwy i pomyśleć spokojnie. Kiedy tak siedziała ogromny wilk pojawił się obok niej  i wyczuł, że się martwi.

Było mu strasznie przykro i podszedł do niej. Najpierw dziewczyna pomyślała, że zaraz ją zaatakuje, ale jego przyjacielski wygląd uspokoił ją. Poszła za nim na wysokie wzgórze, gdzie stado wilków z tej okolicy miało swoją jamę. 

Wilki przywitały ją przyjacielsko i dziewczyna zamieszkała z nimi. Wkrótce zaczęła rozumieć ich drogi i język. One również zaczęły ją rozumieć. 

Kiedy była głodna mówiła wilkom, a te wysyłały kilku z nich by upolowały bizona. Przynosiły najlepsze kawałki do jamy, gdzie dziewczyna mogła je zjeść. 

Dziewczyna mieszkała z wilkami przez całą zimę. Wczesną wiosną popatrzyła w dół doliny i zobaczyła grupę indian obozujących w dole. Poprosiła wilki, aby wysłali zwiadowców, którzy dowiedzą się co to za Indianie tam obozują.

Zwiadowcy powrócili z wieścią, że to jej ludzie. Podziękowała wilkom za opiekę i wyruszyła do doliny.

W obozie nastąpiła radość, a dziewczyna opowiadała wszystkim o tym jak wilki uratowały ją przez głodem i zimnem. Opowiedziała jak wilki dzielą się swoim doświadeczeniem i polują na zwierzynę stadnie.

"Możemy dużo nauczyć się od wilków" odpowiedział wódz wysłuchując historii dziewczyny. "Kiedy nasi myśliwi upolują zwierzynę dla siebie, mogą też upolować ją dla tych którzy nie mogą polować. W ten sposób głodne sieroty, wdowy i dzieci zawsze będą mieć coś do jedzenia".

Te rady przechodziły z grupy do grupy, aż stały się powszechną praktyką wśród Siuksów. Dziewczyna, która żyła z wilkami dała wielkie wskazówki dla swoich ludzi i ci, którzy potrafią polować będą troszczyć się o innych.

"The maiden who lived with the wolves" from "Outfoxing fear" by Kathleen Ragan.

#legenda#indianie#siuks#dziewczyna#wilki#amerykapółnocna#

ilustracja Piotr lat 11